Planine u Crnoj Gori - upoznajte našu oazu divljine

Crna Gora je mala, planinska zemlja na jugozapadu Balkana, koja svoje granice dijeli sa Hrvatskom, Bosnom i Hercegovinom, Srbijom, Albanijom i prelijepim Jadranskim morem. Uprkos tome što je mala zemlja, Crnu Goru krasi veoma raznorodan teren.

Većinu zemljišta prisvojile su visoke planine u Crnoj Gori, sa naglaskom na sjeverne i zapadne dijelove zemlje iako su prisutne i u centralnm predijelima, da bi polako jenjavale kako se približavate obali.

Nad smrznutim sjeverom izdvaja se sniježni Lovćen, čiji strmi vrhovi skoro nikad ne uspijevaju da se oslobode debelog sloja sniježnih nanosa koji se mogu vidjeti i sa plaža kotorskog zaliva, a taj prirodni fenomen je zaista jedinstveno i veoma zanimljivo iskustvo kome se raduju kupači u ljetnjem periodu.

Hiljadama metara iznad nivoa mora, planine u Crnoj Gori čine oko 80% posto ukupne površine i predstavljaju neka od najnegostoljubivijih mjesta za život i istraživanje na cijelom svijetu. Međutim, ukoliko znate kako da se krećete putevima koji kroz nih vode i načine na koje ih možete istraživati, crnogorske planine postaju mjesta neizmjerne ljepote, pa hajde da se upoznamo sa nekima od najljepših prirodnih bogatstava Crne Gore.

Lovćen planina u Cnoj Gori smatra se srcem zemlje i crnogorske nacije, a dio je planinskog vijenca Dinaridi, odnosno dinarskih Alpa. Vidici sa nekih od brojnih vrhova Lovćena su nešto najljepše što ćete doživjeti, a nećete ostati ravnodušni ni na priču o tome kako je Lovćen postao Nacionalni park.

Lovćen planina u Crnoj Gori se nalazi u jugozapadnom dijelu zemlje, a u narodu je poznata i kao planina koja je kumovala nazivu same države: Crna – Black i gora, planina – mountain. Lovćen je dobio naziv “Crna planina” zbog gustih, modrozelenih šuma koje prekrivaju padine planine, međutim ime Lovćena se kao takvo pominje još u XIII veku, kao lovište tadašnjeg kralja.

I vrhovi kao u obronci ove planine u Crnoj Gori igraju veliku ulogu u formiranju nacionalnog i kulturnog identiteta i nasleđa crnogorskog naroda, s obzirom na to da se na ovoj planini nalaze kuća, muzej i mauzolej Petra II Petrovića Njegoša, voljenog vladara i književnika.

Dolazak do njegovog mauzoleja ili do bilo kog drugog krajolika sa prelijepim vidikovcem koji nagleda kotorski zaliv, neće biti teško sve dok pratite put koji kroz planinu vodi kroz guste šume, proplanke načičkane privatnim vilama i mala ali izuzetno živopisna sela.

Najdominantniji vrh na Durmitoru je Bobotov Kuk, poznat u narodu kao i Ćirova pećina. Osim impresivne prirodne zbirke na svojih 2,523 metara nadmorske visine, okolina Bobotovog Kuka je poznata i po 18 planinskih jezera, koja je narod zvog svježine i čistoće prozvao “Gorske oči”.

Osamnaest pradavnih, glacijalnih jezera na Durmitoru su jedinstveni prirodni fenomen kakav se rijetko sreće u svijetu, pogotovo jer se svako jezero razlikuje po porijeklu, veličini, boji i količini vode, ali i prirodi koja ga okružuje. Neka do kojih se najlakše dolazi su i koja spadaju među omiljena među turistima su:

• Crno jezero – najveće i najposjećenije jezero na Durmitoru okružuje 3.6 km duga pješačka staza koja prati obronke planine Međeđe. Jezero je duboko skoro 50 metara, i snabdijeva se podzemnim vodama čija boja varira od svijetlo plave do modre i tamno zelene. Uska i šljunkovita prevlaka deli jezero na dva dijela.
• Jezero Zminje – skriveno duboko u modro zelenim šumama planina u Crnoj Gori, ovo jezero je jedno od omiljenih mjesta za piknike, sa uređenom obalom, drvenim klupama i izvorima pijaće vode.

Prema legendi, predio Durmitora je nekada bio prepun zmija, koje su u pokušaju da se ugriju od iznenadnog dolaska zime, pobjegle u omanje jezero. Međutim, zima je te godine bila neobično duga i hladna, uzrokujući smrzavanje zmija. Kada je proljeće konačno došlo, otopljeni snijeg za litica proširio je jezero a voda oko šuma izgledala je kao zmijske šare.

• Sušićko jezero – ovo jezero se nalazi u istoimenom kanjonu i predstavlja jedno od periodičnih jezera na Durmitoru. Do kraja avgusta, jezero potpuno isuše velike vrućine, da bi se sredinom juna ponovo zaplavjelo, nakratko stvarajući prelijepu prirodnu oazu, kao sa razglednice.

Glomazni Orjen je neobična planina, surove ljepote.

Orjen spada u planine Crne Gore čiji dinarsko-mediteranski krečnjak prekriva prirodne, planinske granice između Crne Gore i Bosne i Hercegovine. Masiv Orjena leži na sjeverozapadnoj strani grada Risan, u zalivu Boka Kotorska, kao svojevrsni zaštitnik ovog kraja, sa nekim od najbolje projektovanih puteva, koji se u vidu serpentina penju uz obronke.

Glečeri koji datiraju još iz Ledenog doba formiraju doline i uvale u obliku slova “U” koje sa sniježnim vrhovima predstavljaju jedinstveni obalski prizor kojem se možete diviti čak sa bokeljskih plaža.

Regija Kotorskog zaliva između Orjena i Lovćena je prirodni fjord i mjesto od velikog kulturno-istorijskog značaja za Crnogorce koje je svoje mjesto pronašlo i na UNESCO-voj listi zaštićene baštine.

Teško je popeti se do nekih od visokih vidikovaca na Orjenu, ali iako veoma zahtjevna, ova avantura je vrijedna svakog utrošenog atoma snage. Maršruta prolazi utabanim stazama od krečnjaka, kroz bogate šume i uvale. Na skoro pola puta ka usponu, nalazi se i jezero sa prelijepim pogledom na fjord, gdje možete prikupiti snagu za nastavak.

Sudeći po površini koju obuhvata, Sinjajevina je najveća i najšira planina u Crnoj Gori. Sinjajevina formira veličanstveni lanac koji na jugoistoku kruži oko Nacionalnog parka Žabljak i Durmitor, na sjeveroistoku ide do kanjona rijeke Tare i zaključuje sa kanjonom Morače na jugozapadu.

Formirajući dva najveća kanjona, ova planina u Crnoj Gori obuhvata i dolje oko Kolašina i njemu naporednog Mojkovca koji uključuje i klisure Tušinja i Bukovica. Veliki broj usijeka i suvih riječnih korita kojima je prošarana Sinjajevina svedoči o tome da su tri rijeke koje je danas okružuju, Tara, Morača i Ljubišnja – nekad tekle i preko nje.